Να τολμήσω μια λεζάντα; "Να φρεσκάρουμε το χρώμα και ν' ανοίξουμε τα παντζούρια να μπει ήλιος στο σπίτι. Τραπεζάκια έξω και πλαστικό μπουκάλι με νερό, πάει να πει καλοκαιριάζει..."
Ένα παραφύση φυσικό σκηνικό, ένα σπίτι κάποτε εγκαταλείφθηκε. Αντικείμενα σαν από καιρό προετοιμασμένα να ξαναυποδεχτούν τους ανθρώπους τους, μικρούς που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν και μεγάλους που όταν απομακρύνθηκαν δεν έφταναν καν στο ύψος του τραπεζιού για να το αδειάσουν... ένα φυσικό σκηνικό η επιστροφή... Μια εικόνα χίλιες λέξεις, μια εικόνα χωρίς περιγραφή χίλιες εκδοχές... μόλις τόλμησα μια! Να είστε καλά και να φωτογραφίζετε!
Με μια πρώτη ματιά ίσως φαίνοντα όλα μαύρα... Με τη δεύτερη, όμως, όλα μπορούν να αλλάξουν... Μια καρέκλα, ένα τραπεζάκι, μπουκάλια νερού είναι μόνο η αρχή προς αυτήν την αλλάγη! Προσπαθούν να δώσουν ζωή και φως... Μετά από λίγο καιρό μπορεί να είναι όλα φωτεινά!
Εκείνα τα μπουκάλια με το νερό φαίνονται και δεν φαίνονται. Αν προσέξεις λίγο καλύτερα θα δεις και τους ανθρώπους που κάθονται, πίνουν το νερό και συζητάνε. Κοιτάνε τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται και σχολιάζουν το κάθε τι. Και σε λίγο έρχονται κι' άλλοι και συζητάνε και ... Τέλειο!
Ελενα Λ. και είχε μια περαντζάδα, άλλο πράγμα, πέρα απ' ότι βλέπει σε ένα από τα ομορφότερα φυσικά λιμάνια της πατρίδας μας Ευχαριστώ πολύ , να είσαι πάντα καλά
'Ενα ραντεβού τυφλό στο Μοναστηράκι κάποτε...ούζο, δειλινό και συναίσθημα. Αυτό σκέφτηκα και εξαιτίας σας ταξίδεψα και πάλι στο παρελθόν...να΄στε καλά..
tsupaflor, ελπίζω το ταξίδι να το συνόδευσε και καμιά γλυκιά ανάμνηση, όσο γλυκόποιοτο θα ήταν και το ούζο... Σε ευχαριστω πολυ, να εισαι παντα καλα ΥΣ: δες, εάν δεν το είδες, και το τελευταίο μικρο μου οδοιπορικό Μοναστηράκι-Θησείο, απέφυγε την σκηνή αποχωρισμού στον σταθμό...
Να τολμήσω μια λεζάντα;
ReplyDelete"Να φρεσκάρουμε το χρώμα και ν' ανοίξουμε τα παντζούρια να μπει ήλιος στο σπίτι. Τραπεζάκια έξω και πλαστικό μπουκάλι με νερό, πάει να πει καλοκαιριάζει..."
Την καλησπέρα μου Θάνο!
μαρία κ.
συμφωνώ, αυτό έκαναν μάλλον αλλά τους προέκυψε το Πάσχα, έτσι έστησαν και το σκηνικό...
DeleteΛόγια που δεν ξεστομίστηκαν ποτέ, χρώματα που μίσεψαν, αισθήσεις που δεν καταλάγιασαν κι έμειναν διψασμένες...
ReplyDeleteΑυτές τις σκέψεις έκανα, βλέποντας τη φωτογραφία σας...
Σε ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνα, να είσαι πάντα καλά και να ταξιδέυης...
DeleteΈνα παραφύση φυσικό σκηνικό, ένα σπίτι κάποτε εγκαταλείφθηκε. Αντικείμενα σαν από καιρό προετοιμασμένα να ξαναυποδεχτούν τους ανθρώπους τους, μικρούς που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν και μεγάλους που όταν απομακρύνθηκαν δεν έφταναν καν στο ύψος του τραπεζιού για να το αδειάσουν... ένα φυσικό σκηνικό η επιστροφή...
ReplyDeleteΜια εικόνα χίλιες λέξεις, μια εικόνα χωρίς περιγραφή χίλιες εκδοχές... μόλις τόλμησα μια! Να είστε καλά και να φωτογραφίζετε!
σε ευχαριστώ πολύ anisa, εγώ σας δίνω την εικόνα εσείς τα υπόλοιπα, καλό μας ταξίδι..
DeleteΜε μια πρώτη ματιά ίσως φαίνοντα όλα μαύρα... Με τη δεύτερη, όμως, όλα μπορούν να αλλάξουν... Μια καρέκλα, ένα τραπεζάκι, μπουκάλια νερού είναι μόνο η αρχή προς αυτήν την αλλάγη! Προσπαθούν να δώσουν ζωή και φως... Μετά από λίγο καιρό μπορεί να είναι όλα φωτεινά!
ReplyDeleteΦωτεινή, δεν γίνεται θα γίνουν Φωτεινά, από εμάς εξαρτάται, εξ άλλου το λέει και το όνομα σου.
DeleteΣε ευχαριστώ πολύ, να είσαι πάντα καλά
Εκείνα τα μπουκάλια με το νερό φαίνονται και δεν φαίνονται.
ReplyDeleteΑν προσέξεις λίγο καλύτερα θα δεις και τους ανθρώπους που κάθονται, πίνουν το νερό και συζητάνε.
Κοιτάνε τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται και σχολιάζουν το κάθε τι.
Και σε λίγο έρχονται κι' άλλοι και συζητάνε και ...
Τέλειο!
Ελενα Λ. και είχε μια περαντζάδα, άλλο πράγμα, πέρα απ' ότι βλέπει σε ένα από τα ομορφότερα φυσικά λιμάνια της πατρίδας μας
DeleteΕυχαριστώ πολύ , να είσαι πάντα καλά
'Ενα ραντεβού τυφλό στο Μοναστηράκι κάποτε...ούζο, δειλινό και συναίσθημα. Αυτό σκέφτηκα και εξαιτίας σας ταξίδεψα και πάλι στο παρελθόν...να΄στε καλά..
ReplyDeletetsupaflor, ελπίζω το ταξίδι να το συνόδευσε και καμιά γλυκιά ανάμνηση, όσο γλυκόποιοτο θα ήταν και το ούζο...
DeleteΣε ευχαριστω πολυ, να εισαι παντα καλα
ΥΣ: δες, εάν δεν το είδες, και το τελευταίο μικρο μου οδοιπορικό Μοναστηράκι-Θησείο, απέφυγε την σκηνή αποχωρισμού στον σταθμό...