Το καφενείο... (Χρισσό Φωκίδας)

Αυτή τη φορά, είπα να περάσω μέσα από το Χρισσό με σκοπό να βγάλω μερικές φωτογραφίες την πλατεία με τους πλάτανους και τα νερά.

Απομεσήμερο, όλη η πλατεία σχεδόν άδεια, ούτε καρέκλες, ούτε τραπέζια ούτε φωνές, κάτι σημαιάκια από τον στολισμό της 28^ης και σε μια γωνιά, μια παρέα τέλειωνε το μεσημεριανό τους τσίπουρο. Κινήθηκα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα  αλλά ήμουν «μια μύγα μεσ’ το γάλα».

Ο κυρ Γιάννης φώναξε από μακριά, εμάς φωτογραφία δεν θα μας βγάλεις?

Ήταν αυτό που περίμενα !!! Θέλω διεύθυνση του λέω, πλησιάζοντας, πως θα στην στείλω?

Μπαίνοντας στο καφενείο για να μου δώσει το χαρτί, ξεκίνησε το παιχνίδι των ερωτήσεων….

Είσαι φωτογράφος?. ..Όχι !! …..Από που είσαι?

Στην αρχή του λέω από Αθήνα, εξακολουθεί να με κοιτά επίμονα, κάτι ψάχνει, κάτι προσπαθεί να ανακαλύψει …. το ξέρω…

Σου θυμίζω τίποτα, τον ρωτάω?

Βγάλε τα γυαλιά σου μου λέει προστακτικά.. με ευγένεια…

Τώρα? Έλα βρε !!! αυτό ήταν …

Είπαμε για τις παλιές καλές εποχές, για το σήμερα, για τον αγώνα τις επιβίωσης και για τόσα άλλα. Μερικά κλικ μπόρεσα, μα υποσχέθηκα μια άλλη φορά που θα έχω περισσότερο χρόνο και φωτογραφίες να βγάλουμε και κόκορα κρασάτο να φάμε.

Έστω και αυτές οι λίγες φωτογραφίες πιστεύω να είναι ικανές να σας δώσουν μια ιδέα για το πως είναι αυτό το καφενείο που στέκει εκεί, αεικίνητο, πάνω από 70 χρόνια…

Υπομονή μέχρι την επόμενη φορά…..

Χρισσό, Φωκίδα

29 Οκτωβρίου 2016