Αν δεν απατώμαι ως προς την ιδέα της εικόνας, ο μοναχικός παρατηρητής περιβεβλημένος από τη σιωπή της δύσης ενσωματώνεται σ' αυτή και επιδέχεται αμφίσημα συναισθήματα για το αύριο. Ορατό το σκώτος, ορατό και το ελάχιστο φως που έχει παραμείνει.
Σαν φαντάρος στην σκοπιά του! Τώρα που είναι μόνος του σκέφτεται τι θα κάνει όταν απολυθεί! Τα όνειρα είναι ότι καλύτερο για να σου κρατήσουν συντροφιά!
Αν δεν απατώμαι ως προς την ιδέα της εικόνας, ο μοναχικός παρατηρητής περιβεβλημένος από τη σιωπή της δύσης ενσωματώνεται σ' αυτή και επιδέχεται αμφίσημα συναισθήματα για το αύριο. Ορατό το σκώτος, ορατό και το ελάχιστο φως που έχει παραμείνει.
ReplyDeleteΣαν φαντάρος στην σκοπιά του!
ReplyDeleteΤώρα που είναι μόνος του σκέφτεται τι θα κάνει όταν απολυθεί!
Τα όνειρα είναι ότι καλύτερο για να σου κρατήσουν συντροφιά!
Υπέροχη...
ReplyDeleteΚάπως έτσι, έχει κανείς τη δυνατότητα να ακούσει τη σιωπή του...
Εγώ πάλι νιώθω πως είναι ένας περιπατητής...ξαποστένει για λίγο και σε λίγο θα συνεχίσει το μεγάλο ταξίδι της νύχτας μέσα στη μέρα...
ReplyDelete