Friday, December 26, 2014

Αυτά που βλέπω (Γιαννάκη Αφροδίτη)



Αυτά που βλέπω
δεν είναι μέρος
της κατασκευασμένης
συλλογικής συνείδησης.
Αυτά που βλέπω
είναι τρομακτικά.
Με στοιχειώνουν σε εφιάλτες.
Με γεμίζουν αγωνία.
Με κάνουν να κλαίω
και να θέλω να φωνάξω
την απόγνωσή μου
με μεγάλα απελπισμένα μάτια,
όπως σ’ εκείνο τον ασπρόμαυρο
εξπρεσιονιστικό πίνακα.
Με κάνουν να λαχταρώ έναν καλύτερο κόσμο.

Αυτά που βλέπω
άλλοι άλλες έχουν εκπαιδευτεί να μην τα βλέπουν.
Έχουν εκπαιδευτεί
να βλέπουν άλλα αντί γι’ αυτά.
Και να στρέφονται εναντίον μου.
Με κατηγορούν
ότι είμαι ταραχοποιό στοιχείο
ότι είμαι τρελή
ανατρεπτική
καταστρεπτική
ασεβής
αχάριστη
άπληστη.
Με κατηγορούν
για ανηθικότητα
για απρέπεια.
Πνίγουν τις κραυγές μου για να έχω καλή διαγωγή.
Και μάταια
ματαιόδοξα
προσπαθούν να μ’ αλλάξουν.
Αλλά συνεχίζω να αρνούμαι
και να είμαι κολλημένη στο όραμά μου
ελπίζοντας ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτούς
ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτές,
ενώ εύχομαι να γίνει ένα θαύμα
για να τους κάνει να δουν κι αυτοί κι αυτές

αυτά που βλέπω.


Ποίηση  Γιαννάκη Αφροδίτη

Της Πόλης.....


Οδός Απόπλου, αριθμός 0.....


Saturday, December 20, 2014

Αποκοιμηθείτε.... (Δούκα Μάγδα)


Αποκοιμηθείτε...
πάνω στους καναπέδες σας... γλυκά
με τα μάτια ορθάνοιχτα
και τη ματιά σας θολή
σφαλίστε...
τα αυτιά σας
αυτός ο κόσμος
μιλάει παράφωνα
δεν έμαθε ποτέ να τραγουδά
τραβήξτε...
τις κουρτίνες και τα στόρια
της οπτικής σας!
έτσι καλύτερα...
ποιος είναι για περιπέτειες τώρα πια;
είναι και αυτό....
....ένας ωραίος θάνατος...!!!

Τα λουλούδια μου ψιθύρισαν....



Άφησα το δρόμο των βημάτων μου (Αλεξίου Ιγνάτιος)



Άφησα το δρόμο των βημάτων μου και πήρα το δρόμο των κρότων του κόσμου... ανταύγεια των εσωτερικών μου ήχων... πάντα υπαρξιακός ναός μου ανθρωπιάς και πρόσωπο ανοιχτό μου... Κάθε τι το πονηρό συντρίβεται συνεχώς γιατί άλλωστε κάθε λόγος περιττός αφού ο γαλάζιος ουρανός μου... Αστράφτω, λάμπω, γεννώ αυτό και το άλλο, υπάρχω και ζω, ανθρωπίζομαι γι΄αυτό που είμαι και μόνο γι' αυτό, έτσι δημιουργώ... καθαρίζομαι, ασημίζομαι, λαμποκοπώ μέσα μου... ε, τότε πραγματικά σας λέω ότι ευτυχώ... γιατί βρίσκομαι στην ύπαρξή μου... ήλιος και φως, σημεία έπαρσης με ύμνο τη ζωή μου...

Αλεξίου Ιγνάτιος

Thursday, December 11, 2014

και μετά σιωπή...


Φως......


...and we dance to a whispered voice... (Neil Diamond "Be" - "Jonathan Livingston Seagull")






Neil Diamond "Be" - "Jonathan Livingston Seagull" 1973
This edition edited by EvenEchad, January 17, 2011, Revised February 2, 2012, Seoul, Korea
- Chaeme Blog: http://www.chaeme.com
- EvenEchad Channel: http://www.youtube.com/evenechad

* The subtitles are quoted from a novel "Jonathan Livingston Seagull"
* Film "Jonathan Livingston Seagull"
Diercted by Hall Bartlett 1973. Distributed by Paramount Pictures. Based on a novel written by Richard Bach 1970.
* Theme song "Be" written and performed by Neil Diamond 1973. The song in this edition is a short version among Neil Diamond's several versions that have somewhat different tune, but I Iike this one.

* "BE" Lyrics Written by Neil Diamond

Lost
On a painted sky
Where the clouds are hung
For the poet's eye
You may find him
If you may find him

There
On a distant shore
By the wings of dreams
Through an open door
You may know him
If you may

Be
As a page that aches for a word
Which speaks on a theme that is timeless
While the Sun God will make for your day
Sing
As a song in search of a voice that is silent
And the one God will make for your way

And we dance
To a whispered voice
Overheard by the soul
Undertook by the heart
And you may know it
If you may know it

While the sand
Would become the stone
Which begat the spark
Turned to living bone
Holy, holy
Sanctus, sanctus

Be
As a page that aches for a word
Which speaks on a theme that is timeless
While the Sun God will make for your day
Sing
As a song in search of a voice that is silent
And the one God will make for your way
.
"Jonathan Livingston Seagull", Be, Richard Bach, Neil Diamond, Hall Bartlett, chaeme, evenechad,