Thursday, May 24, 2012

Περιμένοντας την φιλενάδα


3 comments:

  1. Πάντα από μικρή είχα ένα θέμα με τα σπίτια και ειδικά τα παλιά.
    Περπάταγα στο δρόμο με την μαμά μου και κόλαγα ξαφνικά.
    Καθόμουν και κοίταζα τα σπίτια και σκεφτόμουν ποιοι άνθρωποι έχουν ζήσει μέσα, τις ιστορίες τους και η μάνα μου με τράβαγε από το χέρι έλα παιδί μου θα αργίσουμε.
    Ετσι και με την φωτογραφία σου.
    Εχω φτιάξει ολόκληρα σενάρια για τις φιλενάδες που πίνουν τον καφέ τους και τις συζητήσεις τους.
    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  2. Καλοκαιράκι, στενό σοκάκι, σαγιονάρα στο πλακόστρωτο, τα τζιτζίκια στο φόρτε τους, κάπου παραδίπλα θα είναι σίγουρα ένα πιθάρι με βουκαμβίλιες, μυρωδιές από φαγητά στον αέρα, ετοιμάζεται και το καφεδάκι... πάμε μπαλκόνι... στήσε τα πούλια κι έφτασα!!!

    Πολλές καλημέρες Θάνο & Έλενα! Μύρισε αεράκι θαλασσινό ξαφνικά (στο Χαλάνδρι)...

    ReplyDelete
  3. Ένα τόσο δα μικρό μπαλκονάκι... Κι όμως, μπορεί να αντέξει το "βάρος" αναρίθμητων στιγμών και αναμνήσεων...

    ReplyDelete