Ή σε κοιτάνε πίσω από την χαραμάδα την ώρα που βγάζεις φωτογραφία και περιμένουν να φύγεις για να ανοίξουν. Αν προσέξεις καλύτερα θα το δεις. Φαντάζομαι εγώ τώρα διάφορα!
... ή σε είδαν ζαλωμένο με τη μηχανή, κι όταν τους ζήτησες να ποζάρουν για να τους αποθανατίσεις... έφαγες παντζούρι! Μ' αρέσει που στήνεται σιγά-σιγά η σεναριογραφία μας, βασισμένη στο θαυμάσιο υλικό σου και στους "θεϊκούς" τίτλους σου!!
(μήπως να κάνεις μια ενότητα "φωτο-ιστορίες" όπως τα παλιά φωτορομάντζα; Συγχαρητήρια για τη φωτό!
Δεν με βλέπει κανείς, είμαι αόρατος !!! Ο πρώτος τίτλος ήταν " και αυτοί λείπουν" , σκέφτηκα ότι πολύ απουσία και μοναξιά έπεσε τώρα τελευταία, και έτσι τον άλλαξα, να βάλω λίγο προσμονή! όταν ξυπνήσουν θα έχουν μια ηλιόλουστη μέρα.... εσείς την συνέχεια....
Α, δε ξέρω τί λέτε όλοι...εγώ νομίζω πως μέσα είναι ένα ζευγαράκι ηλικιωμένων, καθισμένο στη κουζίνα με λιγοστό φως. Η γυναίκα σέρνει τα βήματα της, ετοιμάζει τον ελληνικό στο φλυτζανάκι με τη χρυσή γραμμή, βάζει ένα ποτήρι παγωμένο νερό και προσεκτικά τοποθετεί το δίσκο στο τραπέζι, μπροστά στο σύντροφο της που μόλις ανάβει τσιγάρο..Κάθεται κι εκείνη, παίρνει το δικό της φλυτζάνι μπροστά της και ανταμώνει το βλέμμα του που τη κοιτάει. Κάνει το χέρι έτσι και της χαιδεύει τ'άσπρα της μαλλιά πιασμένα κότσο, κερδίζοντας έτσι ένα χαμόγελο ακόμα στα εκατομμύρια που του έχουν δοθεί απλόχερα ανά τις δεκαετίες..Και ναι, μόλις πιουν το καφέ τους κι ανοίξουν το παντζούρι, έξω θα'ναι μια ηλιόλουστη μέρα..
Ή σε κοιτάνε πίσω από την χαραμάδα την ώρα που βγάζεις φωτογραφία και περιμένουν να φύγεις για να ανοίξουν.
ReplyDeleteΑν προσέξεις καλύτερα θα το δεις.
Φαντάζομαι εγώ τώρα διάφορα!
... ή σε είδαν ζαλωμένο με τη μηχανή, κι όταν τους ζήτησες να ποζάρουν για να τους αποθανατίσεις... έφαγες παντζούρι!
ReplyDeleteΜ' αρέσει που στήνεται σιγά-σιγά η σεναριογραφία μας, βασισμένη στο θαυμάσιο υλικό σου και στους "θεϊκούς" τίτλους σου!!
(μήπως να κάνεις μια ενότητα "φωτο-ιστορίες" όπως τα παλιά φωτορομάντζα;
Συγχαρητήρια για τη φωτό!
Ελενα & Μαρία,
ReplyDeleteΔεν με βλέπει κανείς, είμαι αόρατος !!!
Ο πρώτος τίτλος ήταν " και αυτοί λείπουν" , σκέφτηκα ότι πολύ απουσία και μοναξιά έπεσε τώρα τελευταία, και έτσι τον άλλαξα, να βάλω λίγο προσμονή! όταν ξυπνήσουν θα έχουν μια ηλιόλουστη μέρα.... εσείς την συνέχεια....
Α, δε ξέρω τί λέτε όλοι...εγώ νομίζω πως μέσα είναι ένα ζευγαράκι ηλικιωμένων, καθισμένο στη κουζίνα με λιγοστό φως. Η γυναίκα σέρνει τα βήματα της, ετοιμάζει τον ελληνικό στο φλυτζανάκι με τη χρυσή γραμμή, βάζει ένα ποτήρι παγωμένο νερό και προσεκτικά τοποθετεί το δίσκο στο τραπέζι, μπροστά στο σύντροφο της που μόλις ανάβει τσιγάρο..Κάθεται κι εκείνη, παίρνει το δικό της φλυτζάνι μπροστά της και ανταμώνει το βλέμμα του που τη κοιτάει. Κάνει το χέρι έτσι και της χαιδεύει τ'άσπρα της μαλλιά πιασμένα κότσο, κερδίζοντας έτσι ένα χαμόγελο ακόμα στα εκατομμύρια που του έχουν δοθεί απλόχερα ανά τις δεκαετίες..Και ναι, μόλις πιουν το καφέ τους κι ανοίξουν το παντζούρι, έξω θα'ναι μια ηλιόλουστη μέρα..
ReplyDelete