Επιστρέφω συχνά στη γενέθλια γη μου.
Εκεί, με βλέπει η χλόη, με ακούει
το χώμα, γνωρίζω τρεις λέξεις ανέμου.
Τα τοπία της είναι σα μιάν αγκαλιά που
με παίρνει’ κ’ ενώ ταλαντεύεται το κεφάλι μου
αστήριχτο, πέφτουν τα χέρια μου όπως
τα χέρια του Ιησού στους φιλεύσπλαχνους
ώμους του Ιωσήφ, μετά την αποκαθήλωση.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Υπέροχο!
ReplyDeleteΝαι θα συμφωνήσω .. ποιητής και ποίημα...
DeleteΈνα ακόμα μεγαλο ευχαριστω !!! καλό Σ/Κ να εχουμε