Wednesday, September 7, 2016

Στα στενά της ανέχειας (Κουφογάζου Φωτεινή)


χάθηκες...
στο μεγάλο ωκεανό που μονάζει η θλίψη μας...
στις ευμετάβλητες σκιές της «καλωσύνης»
και στα οριοθετημένα μάτια  της ανάγκης μας

χάθηκες...,
στα κελιά των επιθυμιών και σε κείνη,
την «εξ απαλών ονύχων», αβάσταχτη ελαφρότητα,
που στα στεγανά μονοπάτια της, άτεγκτα υφίσταται το Είναι μας...

χάθηκες ...
μεσ'στα στενά περάσματα της ανέχειας
σε κείνα τα πληγωμένα μάτια του αιώνα,
στις καλαίσθητες επιφάνειες των εξωφύλλων και της ρεκλάμας,
στις παράτες της συνήθειας και της σιγουριάς
στην ευκολία, των πρόχειρων λόγων με τις αρίφνητες εκφάνσεις του

οι σοφοί ανθρώποι, παρηγοριούνται στα όριά τους
κι οι αλήθειες σου,
ξεγυγμνωμένες τώρα χάσκουν στο κενό και σε τρομάζουν
υποσυνείδητοι καλοθελητές του παρελθόντος,
σε κρατούν σε  βολικές ισορροπίες
μαζεύοντας τη μιλιά, κομπόδεμα

όλα επαναλαμβάνονται, σαν εργάκι εποχής
κι εσύ απλά, ο ηδονοβλεψίας παρατηρητής
χωρίς αντιδράσεις, χωρίς αντοχές, ...ως πότε....
ως πότε....;
Υπάρχουν 'Ανθρωποι εκεί έξω.
Υπάρχει πείνα, εδώ, μέσα μας
οι πράξεις είναι εκείνες,
που θα σ'οδηγήσουν γλυκά κι ωφέλιμα ως την θανή σου..
ο  πόνος αυτός, σου δίνει τη σοφία, να τον διαχειριστείς κατά το δοκούν

«γιατί η ζωή, είναι τσίτσιδη, και σκιαχτήκαμε, σαν που την αντικρίσαμε»

Γ' Βραβείο
Κατηγορία Σύγχρονης Ποίησης , στον ποιητικό διαγωνισμό ΤΟΥ ΚΕΛΑΙΝΩ 2016




2 comments:

  1. Δυνατοί στίχοι, μπράβο στην ποιήτρια!
    Και η φωτογραφία σου, απόλυτα εκφραστική έτσι όπως ξέρεις να περνάς τα μηνύματά σου μέσα από μια λήψη.

    ReplyDelete
  2. Ενα ακομα μεγαλο ευχαριστω πολυγραφότατη Φιλη μου..και εγω εντυπωσιάστηκα απο τους στοίχους, υπάρχουν ακόμα ποιητές !!!

    ReplyDelete