Αδερφέ μου
δε βρίσκω ένα κομμάτι γης,
ένα κομμάτι γης
όσο να φτάνει
να χτίσω τ' όνειρο μου.
Έχω ένα όνειρο,
αδερφέ μου,
και δεν έχω πού να το χτίσω.
Γέμισε ό κόσμος χαλάσματα,
γέμισε ό κόσμος χαμούς,
και παιδικά μάτια
δακρυσμένα·
γέμισαν οι πολιτείες
κλειστά παράθυρα
κι' οι δρόμοι
κυνηγημένα βήματα·
κι' είναι ντροπή να τραγουδάς
αδερφέ μου,
να τραγουδάς απλά και ξέγνοιαστα·
είναι ντροπή.
………
Αδερφέ μου,
είμαι ένας ξένος
σ' έναν κόσμο παράξενο.
Είμαι ένας ξένος
κι' έχω ένα όνειρο
και δεν έχω που να το χτίσω·
κι' έχω μια καρδιά
και δεν έχω τι να την κάνω...
Ζαχαρόπουλος Αντώνης
Υπέροχη ποίηση και υποβλητική η φωτογραφία σου!
ReplyDeleteΤο απόλυτο συνταίριασμα λόγου και εικόνας.
Φιλιά Θάνο και Χρόνια Πολλά για την αυριανή!
Ευχαριστώ πολυ για μια ακόμα φορά για την υποστήριξη !!! Χρονια καλά και αστειρευτα δημιουργικα και για σένα...
ReplyDelete