Σου έλεγα χόρεψε
μαζί μου στη βροχή, παίζουν οι άγγελοι το τραγούδι μας. Και με κοιτούσες να
χορεύω στα δάκρυά σου γιατί ήσουν ο ουρανός κι έκλαιγες από χαρά.
Μου έλεγες δεν
σου ανήκει η βροχή κι εγώ σου έλεγα μα είμαι ο Γαλάζιος Δούναβης κι είναι το σώμα
μου σώμα απ’ τα δάκρυά σου.
Ίσως δεν μου
ανήκε ποτέ η μελωδία, ίσως δεν μου ανήκε ποτέ η βροχή, μα θα διεκδικώ πάντα
αυτόν το χορό.
(Από τη Συλλογή
του Κωνσταντίνου Σπηλιώτη : »Ευχές»)
Πόσο υπέροχος στίχος!
ReplyDeleteΤι υπέροχες φωτογραφίες !
Levina, Σε ευχαριστω πολύ για τον χρόνο που διέθεσες και για την υποστήριξη. Όντως ο στίχος είναι υπέροχος...
ReplyDeleteΝα είσαι πάντα καλά