Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια
πράγματα θα δείξει.
Κωνσταντίνος Π.
Καβάφης
Πολύ με άγγιξε αυτό.
ReplyDeleteΕξαιρετικός συνδυασμός φωτογραφίας και ποιήματος...
ReplyDelete