Το όνομα μου ειναι Καμία -Έκθεση της Φλωρεντίας Οικονομιδου

Η Φλωρεντία Οικονομίδου γεννήθηκε στην Αθήνα.

Σπούδασε Ζωγραφική στην Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι, εργαστήριο Zavaro, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, εργαστήριο Νίκου Κεσσανλή και Χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, εργαστήριο Θανάση Εξαρχόπουλου, Είναι Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων της Σύρου και διδάσκει Σχέδιο – Χρώμα.

Η δουλειά της περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, computer art και mixed media.

Web Site: 

http://oikonomidou.wix.com/florentia-ikonomidou

Μια παραμυθούπολη του καιρού μας....

Τό Γέλιο !!!!

Οι Ερινύες σε κυνηγούν,,,,..

Αιγαιοπελαγίτικη αισθητική.... (2 Photos)

Ήταν ο Τόπος μου...... (ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ )

Η ομπρελα μου....

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά....( Μικρή πατρίδα Χρήστος Θηβαίος)

Στη δεξαμενή του κολλαγόνου.....

Με το σούρουπο φορτώνουμε......

Σου πάει το χρώμα.... ( 2 Photos)

On the road.....

Emprorio.....

Εκεί, που κρυβόσουν τα απογεύματα...

Η 5η εποχή....

Μέρα γιορτής....

Στο απάγκιο μου... μετά το αντίο...

Ως την άλλη άκρη......

Πάνε.. Έρχονται... Φεύγουν.....

Η νοσταλγία των αναμνήσεων..... (Music: Armand Amar - La Genèse)

Πάμε ?

Έξοδος (Αγγελάκη-Ρούκ Κατερίνα)

Στον άγλωσσο τούτο κόσμο

που ήρθα για βουβές σπουδές

είναι οι ασκήσεις μου εκκωφαντικές

ξέρω, δεν ρέει ακόμα

δεν ρέει φυσικά η σιωπή μου.

 (Αγγελάκη-Ρούκ Κατερίνα)

Είπα.. να αποδράσω...

Για φυσιολάτρες και σε 風水 μυημένους....

                            

                          (Click on Image to enlarge)

Έλα.. Μια οι δυο μας και μια μόνος...... ( 2 Photos)

Πλάι στους άλλους....

Μια φορά και έναν καιρό....

συνεχίζεται....

Εκεί ψηλά στον Υμηττό ... ( 5 + 1 Photos)

Δυό " Κλίκ" στην σιωπή του χιονιά...

Παρατηρώντας τον ουράνιο χορό....

Ανήμερα των Φώτων.... ( 2 Photos)

Η άγνωστη πόλη....

Χ : οπως χρώμα η χρόνος....

Κάπου εκεί....Ναί?

Είπα να κοιτάξω ψηλά.... (3 Photos)

Και τώρα?

Κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει....

Στίχοι,Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θα 'ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη
τα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι
αέρας θα με παρασέρνει κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί μες στα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου κι οι φίλοι μου και οι εχθροί
μαρμαρωμένοι θα σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες
ζητιάνοι εταίρες και προφήτες μαρμαρωμένοι θα σταθούν

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι θα χαιρετήσω το φρουρό
χωρίς βουλή χωρίς Θεό σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα μπροστά στην πύλη θα σταθώ

Του Χρόνου (Καίτη Βασιλάκου)

Τί νόημα έχει τώρα

ο απολογισμός

τόσα τα συν

τόσα τα πλην

αφού το ξέρεις από πριν

ότι τα πλην

μια θάλασσα  ήταν

που μέσα της κολύμπησες

κι αμέτρητες φορές

ναυάγησες

κι όταν μισοπνιγμένος

έβγαινες στην ακτή

μάζευες κάτι λίγα

χαριτωμένα βοτσαλάκια

τα συν σου.

KAITH BAΣΙΛΑΚΟΥ  / Νυχτώνει αργά

Για ντόπιους ιθαγενείς......